Bundan birkaç yıl önce Spordan Sorumlu Devlet Bakanımız, müşterek bir dostumuza şöyle diyor: “Yavuz Kocaömer’i de sevmeyenler var.”

Zamanın spor bakanını çok iyi anlarız. Çünkü onun çevresindekiler gerçekten bu satırların yazarını sevmezler. Lafı uzatmadan bunların hangi gruplara dahil kişiler olduğunu sıralayalım:
– Engellilerden ve spordan sorumlu olup, görevlerini yapmayan veya yapıyormuş gibi gözüken bakanlarımız.
– Bu bakanlarımızın basın danışmanları.
– Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nde yıllarca sadece siyaset peşinde koşup hiçbir işe yaramayan muhtelif kademelerde çalışıp, “Gelen ağam, giden paşam” diyenler.
– Görevini yapmayan, bulundukları illerde engellileri düşünmeyen, abuk sabuk konuşan, hatta milli takımların kendi illerinde kamp yaptığı zamanlar, sanki bir şey yapıyorlarmış gibi kitabına uydurup harcırah alan Gençlik ve Spor İl Müdürleri.
– Engellilerin sırtından para kazanan ve onları istismar eden engelli ve engelsiz insanlar.
– Laftan başka bir şey üretmeyen federasyon başkanları ve yönetim kurulu üyeleri.– Engellilerle, sadece ilgilenmiş olmak için ilgilenen belediyeler.
– Engelliler sporlarını, defalarca anlatmamıza rağmen, hâlâ bu sporların “dandik” olduğunu düşünen, hasbelkader spor teşkilatında yönetici olmuş kişiler.

Bu görevlerdekilerin bizi sevmemesi kadar doğal bir şey olamaz. Çünkü biz çoğunlukla onların tekerlerine ‘çomak’ sokarız. Onları yazılarımızla Türkiye’ye tanıtırız. Yanlışlarını yazarız. Ayrıca bizi sevip sevmemeleri de önemli değil. Sevmeyen yüz kişi ise, sevenlerimizin yüz binler olduğunu biliyoruz ya, o da bize yeter. Önemli olan bizi değil, itiraf edemeseler bile yaptığımız işleri sevmeleri.

Not: Bu yazı son 10 senedir bu sütunlarda iki kez yayınlandı… Aradan geçen zaman içinde Yavuz Kocaömer’de bir değişiklik yok.

Bu arada yukarıdaki bizi sevmeyenler iki kez değişti. Gelenlerle, gidenler arasında maalesef bir fark yok!


                                                                                                  20.09.2020 Milliyet Gazetesi